Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τσουκνίδα

Ο Ιπποκράτης πρώτος κατέταξε την τσουκνίδα ανάμεσα στα φυτά "πανάκεια". Σε αυτά δηλαδή που κάνουν για πολλαπλές χρήσεις. Είναι ένα λαϊκό φάρμακο με απίστευτες ιδιότητες και ευρέως διαδεδομένο, καθώς στη χώρα μας φύεται σχεδόν παντού, ακόμη και δίπλα στα σπίτια! Ολόκληρο το φυτό χρησιμοποιείται καθώς τα αγκάθια της δεν υπάρχουν πια μετά το βρασμό. Τα παλαιότερα χρόνια η τσουκνίδα τρώγονταν με το φαγητό κανονικά μέχρι και την κατοχή. Υπό αυτήν την έννοια βοήθησε πολλούς ανθρώπους να επιβιώσουν μιας και περιέχει πολλές πολύτιμες για τον οργανισμό μας ουσίες. Εκτεταμένη η χρήση της τσουκνίδας και στην ομοιοπαθητική ιατρική.

Που φύεται: Στη χώρα μας, παντού!
Πότε μαζεύεται: Μάιο και Ιούνιο.
Μέρος που χρησιμοποιούμε: Ολόκληρο το φυτο.
Περιέχει: βιταμίνες (C, B2, K κλπ), σίδηρο, χλωροφύλλη, πυρίτιο, αμμωνία, καροτίνη, προβιταμίνη Α, τανίνη, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία κλπ.
Βοτανοθεραπείες: διουρητικό, αιμοστατικό, καθαρτικό, τριχόπτωση, αφροδισιακό, αντιδιαρροϊκό, αντιρρευματικό, σπασμολυτικό, αγγειοσυσταλτικό, γαλακταγωγικό, στυπτικό, αντιαναιμικό, αντιδιαβητικό, αντιαλλεργικό.
Χρήσεις:

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πέτρες νεφρών, κύστης, χολής

Τσουκνίδα 1) Βάζουμε ένα κουταλάκι του γλυκού από αποξηραμένη τσουκνίδα μέσα σε ένα φλυτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε 7-10 λεπτά ανάλογα με το πόσο δυνατό θέλουμε το ρόφημά μας. Η καθημερινή χρήση συνίσταται σε όσους έχουν έντονο πρόβλημα. 2) Μια κουταλιά από κοπανισμένους σπόρους τσουκνίδας σε μια κούπα βραστό νερό, να καταναλώνεται κάθε πρωί όταν ο ασθενής είναι ακόμη νηστικός. 3) Για την αποτοξίνωση του ήπατος και της χολής , κυκλοφορεί το κορυφαίο βιβλίο του Andreas Moritz " Αποτοξίνωση του ήπατος και της χολής " μεταφρασμένο στα Ελληνικά από τις εκδόσεις "Διόπτρα". Είναι ότι καλύτερο έχω βρει. Η συστηματική αποτοξίνωση προάγει την υγεία των βασικότερων οργάνων του μεταβολισμού μας. 4) Για τις πέτρες των νεφρών, ο Διοσκουρίδης και ο Culpepper συνιστούν την αγριάδα (αγρόπυρο).  Βράζουμε 30 γραμμάρια ριζών αγριάδας σε ένα λίτρο νερό. Πριν το σουρώσουμε το αφήνουμε να κρυώσει. Πίνουμε από ένα νεροπότηρο πρωί-μεσημέρι-βράδυ με άδειο στομ

Χιονίστρες

Οι χιονίστρες  μας ταλαιπωρούν τους κρύους μήνες του χειμώνα. Πρόκειται για μια φλεγμονή του δέρματος, η οποία προκαλείται μετά από έκθεση στο πολύ κρύο ή σε περιβάλλον με πολλή υγρασία. Τα συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν αρκετές ώρες μετά από την έκθεση σε αυτές τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Η ένταση των συμπτωμάτων μπορούμε να πούμε πως καθορίζεται από τη διάρκεια της έκθεσης στις παραπάνω συνθήκες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, μη φαρμακευτικοί, για να αντιμετωπίσει κανείς αποτελεσματικά τις χιονίστρες: 1) Ανακατεύουμε αμυγδαλέλαιο σε ίσες ποσότητες με ασβεστόνερο και κάνουμε επάλειψη τακτικά στις φλεγμονές που δημιουργούν οι χιονίστρες. Διάβασε για την παρασκευή του αμυγδαλέλαιου . 2) Βάζουμε 2 κουταλάκια του γλυκού γαϊδουράγκαθο σε βραστό νερό για 10 λεπτά και κάνουμε τακτική επάλειψη. Κουκιά 3) Βράζουμε τα κουκιά που έχουμε για φαγητό και κρατάμε το πρώτο νερό βρασμού τους. Πλένουμε μέσα τα μέλη που πάσχουν από χιονίστρες αρκετές φορές. 4) Στίβουμε λεμόνια και κρατάμε

Αμυγδαλιά

Όλοι μας ξέρουμε για τις μοναδικές ιδιότητες του αμυγδάλου . Ελπίζω πως και, όσοι μπορούμε, το συνηθίζουμε στη διατροφή μας. Οι ιστορικοί δέχονται πως η αμυγδαλιά είχε φυτρώσει στην Ελλάδα ήδη μέχρι το 3.000π.χ.Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε πολύ στην ιατρική του. Το αμυγδαλέλαιο κάνει την εμφάνισή του και στη Βίβλο, καθότι το χρησιμοποιούσαν για να μυρώσουν τους βασιλιάδες. Το έλαιο αυτό χρησιμεύει πολύ στην καταπολέμηση των ρυτίδων αλλά και στις εξάλειψη των δερματικών παθήσεων. Χρήσιμα μέρη της αμυγδαλιάς, εκτός φυσικά από τον καρπό, είναι τα φύλλα, οι φλούδες και τα άνθη. Στην εποχή μας το αμυγδαλέλαιο χρησιμοποποιείται κατά μεγάλο ποσοστό στις βιομηχανίες παραγωγής καλλυντικών.  Τέλος, να θυμηθούμε και την αγαπητή μας σουμάδα, που βοηθάει πολύ στα καρδιακά προβλήματα. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνουμε στην κατανάλωση πικραμύγδαλων , καθώς είναι πολύ τοξικά και το κυάνιο που περιέχουν μπορεί να φέρει το θάνατο. Άλλωστε, η ανοχή του κάθε ανθρώπινου οργανισμού σε αυτά, είναι